2.12.09

bir ileri iki geri

yine düşüyorsun. birkaç saatte bir değişen bu anlamsız ruh halin canını acıtacak, biliyorsun. imkansızdan bile imkansızını görüyor gözlerin. kafanı çevirip etrafına dikkatlice baktığında bile daha iyisini bulamadığın için evet, ama bahane olamaz hislerine. ilk kez hissettiklerinin hesabını vermek zorunda kalacaksın hayatında. git gide, her defasında daha derine batıyorsun. hayatına sokmak istediğin her yeni insan ayrı ayrı daha da zorlaşıyor. gerçekte olmayacak bir ilişki mi arıyorsun yoksa denenmiş olanın garantisiyle mi ilerlemek istiyorsun? bu kadar dibe inişin başka ne açıklaması olabilir ki?

kendini kandırıp, oyalamak için çok güzel bir fırsatın oldu; onu da bir merak sonucu yitirdin. bunun tersi de arkadaşlığına yazık etmek olurdu zaten. yeniden geriye döndün. olmazın olmazına, zorun daha zoruna... bu kadar mı muhtaçsın güvene, sahip olunmaya?

Hiç yorum yok: