24.5.10

belki sürünecek belki yeniden kalkacağım olduğum yerde ya da bir başkasında. ne olacağını ve olacağımı bilmediğim zamanlarda amaçsızca düşünce sellerinde yok olup olup tekrar kendimi bulmayı umuyorum. yalnızca umabiliyorum zaten. öylesi karanlık her yanım. öylesi hiçlikteyim. güneş bile çizgilendirmiyor yüzümü.

elbette güleceğim yeniden, gerçekten komik bir şey olduğunda. peki gülebilmek mutluluk mu dersen... değil elbet. elde değil. bende de değil...