2.12.09

aklımın iplerini saldım


Önce yaşamak, sonra beklemekti zor olan. Derken geçti hepsi. Ardından çok net cevaplar geldi, güzeldi de. Daracık zamanlarda hayalini kurduklarım değildi duyduklarım ancak beklediğim tufan da geçmedi içimden. Ne başımın üstünde yıldırımlar, ne midemde yumruklar. O zaman anladım işte. 'Aşk' dedikleri şey değildi bu. Yalnızca özlemdi. Kendime, duyduğum özlemdi. Yıllar öncesinden aynadan hatırladığım mutlu yüzü yeniden görme hasretiyle saçmalamaktan öte değildi olan biten zaten. Çok isabetli bir karar alındı ve gördüm ki hiç de fena değil uygulaması. Bu yüzden kafam rahat. Oyun, gizem, plan yok. Adımın anlamını taşımıyorsa, yorulmaya da hacet yok fikrimce.

kimbilir sen
benim halimde
sakinliğimde ne buldun?
bense yorgundum
kendi kendime sokuldum
uyuyakaldım
aklımın iplerini saldım

Hiç yorum yok: