bir ya da birkaç gün diye başlarsın ve ardında kalan her gün bir içten ve basit bir selamı bile yok etmeye başlar. sonrasında için gider "haydi" demek için ama artık çok geçtir. dünyanızda ortak hiçbir şey kalmamıştır artık. yavaş yavaş anıların da üstünü örter bilinçaltın ki hatırlayıp da canını yakmaya devam etmesin... ta ki bir gün yeniden karşına çıkıp hepsini ve teker teker sana hatırlatana kadar.

bir sene dursun istedim hayat, beklesin bizi. kapılar kapalıydı, artık sur içinde ve kilitli. 

aklımdan geçeni sen yazıveriyorsun ya, nereden bileceksin, kalakalıyorum öylece. bomboş ve daha aşık.

sensiz tek bir ana daha bile tahammülüm yokken nasıl oluyor da böyle sakin ve sabırlı kalabildiğimi soruyorlar bazen. cevap çok basit; hissetmediklerine de saygı duyuyorum.

sakın alınma bana... benim yaralarım da seninkilerden çok farklı değil. ancak anla lütfen, uzaklaşmamın sebebi en azından içinden yeniden doğabilecek küllerim geriye kalsın istemem...

Balance

Bir insana yapılabilecek en büyük iyilik O'nu sevmekse eğer, hesap kapanmıştır. Uğurlar ola.