gözlerinin yanındaki, ellerindeki çizgiler; gülüşün, sesin, yürüyüşün, kaçak bakışların, konuşmaların... 6. gün daha seni görmediğim ve her şeyi özledim sana dair. bu kez ciddi ciddi düşünmeye başladım bu fikirleri aklına salmayı. belki de okuyorsun ara sıra bu satırları, bunu belki de asla bilemeyeceğim.

aklıman silinmeyen sahnelerle geçiyor günlerimin bir bölümü. sahip olmadığımı sandığım tüm zayıf duygularım gün ışığı görüyor seninle birlikte. sevgi insanı güçlü kılarmış, ben seni sevmiyor muyum yoksa beni güçlü kılacak olan senin bana sevgin mi olacak?

k a r m a k a r ı ş ı k