aklımdan geçeni sen yazıveriyorsun ya, nereden bileceksin, kalakalıyorum öylece. bomboş ve daha aşık.

sensiz tek bir ana daha bile tahammülüm yokken nasıl oluyor da böyle sakin ve sabırlı kalabildiğimi soruyorlar bazen. cevap çok basit; hissetmediklerine de saygı duyuyorum.

sakın alınma bana... benim yaralarım da seninkilerden çok farklı değil. ancak anla lütfen, uzaklaşmamın sebebi en azından içinden yeniden doğabilecek küllerim geriye kalsın istemem...